☑️در درجه نخست اینکه اگر مقاله‌ای را به ژورنال معتبری ارسال می‌کنید باید بدانید که پروسۀ داوری و اعمال نظر طولانی است.
لذا داشتن صبر و حوصله و پرهیز از رفتارهای عجولانه (هر روز به دفتر مجله زنگ زدن و ایمیل مدام به سردبیر و .) گام اول برای دریافت پذیرش است.

☑️  به منظور پی بردن به میانگین زمان داوری تا پذیرش مقالات در مجلات، بهترین مسیر مراجعه به تاریخ­های دریافت، اصلاح، و پذیرش مقاله است که در غالب ژورنال­ها در درون متن مقاله قید می­شود. پس با دقت در این تاریخ‌ها می­توان زمان تقریبی فرآیند داوری را دریافت.

☑️ ادیتورها معمولاً مقالات بهتر را در اولویت قرار می­دهند. یعنی شما شاید دو مقاله را هم زمان و با سطوح علمی متفاوت در یک ژورنال معتبر سابمیت (ارسال) کنید، ولی ادیتور مقالۀ­ بهتر را زودتر به داوران ارسال می‌کند.

☑️ نکته: به هر حال اعتبار نویسنده نیز در تسریع فرآیند اعلام نظر ژورنال مؤثر است. قطعاً افرادی که دارای اعتبار علمی بالاتر هستند و در آن ژورنال دارای مقاله می‌باشند و به ‌ویژه داوری مقالاتی را در ژورنال مذکور انجام داده‌‌اند، در اولویت قرار می­گیرند. هرچند این اولویت قطعی و رسمی نیست اما به هر حال از نظر روانی اثراتی را بر جای می‌گذارد.

منبع: کانال مرجع مقاله نویسی و پایان نامه

به گزارش تابناک» به نقل از ایرنا، استفاده از فناوری‌های مختلف همیشه لذت‌بخش است، مخصوصاً زمانی که تنها با یک اشاره انگشت وارد دنیای جدیدی می‌شوید، اما گاهی اتصال به اینترنت چندان هم بی‌خطر نیست چراکه ممکن است تنها با یک اشاره اشتباه امنیت اطلاعاتتان به خطر بیفتد.در این گزارش با چند باید و نباید درباره استفاده از اینترنت بی‌سیم عمومی آشنا می‌شوید. کارهایی که نباید هنگام استفاده از اینترنت بی‌سیم عمومی انجام دهید:

۱- اتصال خودکار
شبکه‌های وای فای درمجموع شیوه ارتباطی امنی نیست. اما از آن بدتر این است که کاربران از زمان اتصال خود به شبکه وای فای عمومی خبردار نباشند. یکی از دلایل این بی‌خبری وصل شدن خودکار اکثر گوشی‌ها غالب گوشی‌ها به شبکه وای فای است. این مسئله باعث می‌شود که به‌شدت در مقابل هکرها و کلاه‌بردارهای اینترنتی آسیب‌پذیر شوید. برای همین توصیه می‌شود که به بخش تنظیمات گوشی‌هایتان مراجعه کرده و اتصال خودکار را غیرفعال کنید. حتی وقتی‌که اتصال خودکار را غیرفعال کرده‌اید بازهم مراقب باشید که چه شبکه‌ای را برای استفاده انتخاب کرده‌اید.

۲- پرداخت و امور مالی
هیچ‌وقت با شبکه‌های وای فای عمومی عملیات بانکی و پولی انجام ندهید. مهاجمان اینترنتی ممکن است اطلاعات حساب بانکی شما را به سرقت ببرند. دو خطر عمده که شما را در اتصال به وای فای عمومی تهدید می‌کند یکی حملۀ مرد میانی» است، که نوعی شیوه هک بوده که در آن فرد خود را به‌جای فرد دیگری جا می‌زند، و دیگری امنیت نداشتن خود شبکه وای فای عمومی است به خاطر اینکه حریم شخصی ندارد.

۳- به اشتراک‌گذاری رمز عبور
کاربران وای فای عمومی نباید از سایت‌هایی استفاده کنند که مجبور به واردکردن نام کاربری و کلمه عبور شوند. با این کار شما نام کاربری و کلمه عبور خود را در معرض لو رفتن قرار می‌دهید. ممکن است فکر کنید که رمز شما کدگذاری شده و قابل‌دیدن نیست اما هکرهایی که از بستر وای فای عمومی استفاده می‌کنند می‌توانند قبل از اینکه رمز عبور شما کدگذاری شود آن را رصد کنند.

۴- خرید کردن
بهتر است در هنگام استفاده از وای فای عمومی خرید اینترنتی انجام ندهید. وقتی در بستر وای فای عمومی فرایند پرداخت هزینه‌های خریدتان را انجام می‌دهید در عمل کلمۀ عبور و مشخصاتِ کارت اعتباری خود را در کل اینترنت پخش می‌کنید حتی در وب‌سایت‌هایی که امنیت دارند یک هکر می‌تواند نرم‌افزار کی‌ لاگینگ (Keylogging) را در شبکۀ وای فای نصب کند. این نرم‌افزار به‌منزله وسیله اتصال کوچکی است که در نقش واسط بین صفحه‌کلید و کامپیوتر عمل می‌کند و می‌توان با کمک آن داده‌های خصوصی را به دست آورد.

۵- وصل شدن به شبکه‌های کاری (اتوماسیون اداری)
یکی از مزیت‌های وای فای عمومی این است که می‌توانیم با استفاده از آن، کارهای فوری مربوط به محل کارمان را هم انجام دهیم. اما کارشناسان توصیه می‌کنند که با وای فای عمومی به سرویس‌های مرتبط با محل کارتان متصل نشوید. استفاده از سرویس‌هایی مانند ایمیل کاری، ارتباط با مشتری، ابزارهای مدیریتی و نرم‌افزارهای حسابداری ازجمله سرویس‌هایی است که نباید از آن استفاده کرد. هکرها با دسترسی به اطلاعات شما می‌توانند به بخش‌های مختلف شرکت نفوذ کنند و در صورت هک شدن ممکن است ضرر میلیاردی به شرکتی که در آن کار می‌کنید وارد کنید. این مسئله درباره ایمیل شخصی شما هم وجود دارد. کارشناسان معتقدند که مجرمان اینترنتی می‌توانند داده‌های ایمیل‌های شما را به سرقت ببرند و از اطلاعات ایمیل شما علیه خودتان استفاده کنند: از اخاذی گرفته تا شکستن حریم خصوصی شما.

۶- آدرس‌های بدون HTTPS
بسیاری از کاربران به آدرس وب‌سایتی که به آن وارد می‌شوند توجه ندارند. کارشناسان می‌گویند که تنها باید از وب‌سایت‌هایی استفاده کرد که در نوار بالایی مرورگر، پیش از نشان داده شدن آدرس وب‌سایت از HTTPS استفاده‌شده است. در غیر این صورت تقریباً می‌توانید هرچه که می‌بینید و می‌نویسید را در معرض لو رفتن تصور کنید. البته تلفن‌های هوشمند و مرورگرها احتمالاً به شما هشدار می‌دهند سایتی که به آن وارد شده‌اید امن نیست.

۷- جستجوهای شخصی
هنگام استفاده از وای فای عمومی باید مراقب جستجو و وب‌گردی خود باشید؛ چراکه باید فرض کنید یک نفر دائماً در حال دیدن چیزهایی است که جستجو می‌کنید. ممکن است شما چیزهایی شخصی را جست‌وجو کنید که دوست نداشته باشید دیگران در مورد آن بدانند.

۸- به اشتراک گذاری اطلاعات
فکرش را هم نکنید که از به اشتراک‌گذاری اطلاعات در هنگام استفاده از وای فای عمومی استفاده کنید. به اشتراک‌گذاری خودکار اطلاعات در کامپیوتر یا گوشیِ تلفنتان را غیرفعال کنید. کامپیوتر یا گوشی شما نباید برای گوشی یا کامپیوترهای دیگر در دسترس باشد چون ممکن است بدافزارهایی را دریافت کنید که آسیب جدی به رایانه و تلفن شما بزند یا کل داده‌هایتان را به سرقت ببرد.

سازمان ملل در دهه دوم قرن 21، باز هم در مفهوم سواد تغییر ایجاد کرد. در این تعریف سوم کلا ماهیت سواد تغییر یافت. مهارت هایی اعلام شد که داشتن این توانایی ها و مهارت ها مصداق باسواد بودن قرار گرفت. بدین ترتیب شخصی که در یک رشته دانشگاهی موفق به دریافت مدرک دکترا می شود، حدود 5 درصد با سواد است. این مهارت ها عبارت اند از :

1- سواد عاطفی: توانایی برقراری روابط عاطفی با خانواده و دوستان.

2- سواد ارتباطی: توانایی برقراری ارتباط مناسب با دیگران و دانستن آداب اجتماعی.

3- سواد مالی: توانایی مدیریت مالی خانواده، دانستن روش های پس انداز و توازن دخل و خرج.

4- سواد رسانه ای: این که فرد بداند کدام رسانه معتبر و کدام نامعتبر است.

5- سواد تربیتی: توانایی تربیت فرزندان به نحو شایسته.

6- سواد رایانه ای: دانستن مهارت های راهبری رایانه.

7- سواد سلامتی: دانستن اطلاعات مهم درباره تغذیه سالم و کنترل بیماری ها.

8- سواد نژادی و قومی: شناخت نژادها و قومیت ها بر اساس احترام و تبعیض نگذاشتن.

9- سواد بوم شناختی: دانستن راه های حفاظت از محیط زیست.

10- سواد تحلیلی: توانایی شناخت، ارزیابی و تحلیل نظریه های مختلف و ایجاد استدلال های منطقی بدون تعصب و پیش فرض.

11- سواد انرژی: توانایی مدیریت مصرف انرژی.

12- سواد علمی: علاوه بر سواد دانشگاهی، توانایی بحث یا حل و فصل مسائل با راهکارهای علمی و عقلانی مناسب.

از آن جا که با سواد بودن به یادگیری این مهارت ها وابسته شد، قاعدتا سیستم آموزشی کشورها هم باید متناسب با این مهارت ها تغییر رویه می داد که متاسفانه فعلا سیستم آموزشی کشور ما، هنوز هیچ تغییری در زمینه آموزش مهارت های فوق نکرده است.

تفاوت دانش با اطلاعات

برای پاسخ به سوال مطرح شده، باید به تفاوت دانش و خرد با اطلاعات و داده اشاره کرد. داده یا دیتا، ورود مطالب به ذهن است. هنگامی که آن ها را طبقه بندی و دسته بندی کنیم، تفسیر کنیم و به آن ها معنا بدهیم، به اطلاعات رسیده ایم. اما دانش زمانی ایجاد می شود که اطلاعات تجزیه و تحلیل شود، با اطلاعات و دانش قبلی ادغام و تبدیل به یک دانش جدید شود. ایجاد ارتباط با دانش قبلی یک بخش حیاتی در فرایند تبدیل اطلاعات به دانش است.

از ترکیب دانش و تجربه، خرد ایجاد می شود. در این صورت است که برخی از افراد در رشته تخصصی خود خردمند محسوب می شوند اما سیستم آموزشی ما، چه مدرسه چه دانشگاه، صرفا بر یادگیری و حفظ داده ها و اطلاعات تاکید دارد. هیچ آموزشی برای تبدیل این اطلاعات به دانش ارائه نمی شود.

لینک خبر

1.اسکوپوس (http://scopus.com/) - 275 میلیون رکورد
2. وب آو ساینس (http://apps.webofknowledge.com/)- 70 میلیون رکورد
3.گوگل اسکالر (https://scholar.google.com/) - 200 میلیون رکورد
4. دایمنشن (https://app.dimensions.ai/) - 100 میلیون رکورد
5. پابمد (https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc) -29 میلیون رکورد
6. کراس رف (http://search.crossref.org/) - 105 میلیون رکورد
7. ساینس اپن (https://www.scienceopen.com/) -55 میلیون رکورد
8. سایمنتیک اسکالر  (https://www.semanticscholar.org/)-129 میلیون رکورد
9. یابش لیب (http://lib.yabesh.ir/)- 95 میلیون رکورد

منبع: سایت یابش

دبیرکل نهاد با اشاره به گسترش تعداد کتابخانه‌ها طی ۴۰ سال اخیر گفت: ما پیش از انقلاب حدود ۳۰۰ کتابخانه عمومی در کشور داشتیم که این عدد به سه هزار و ۴۰۰ کتابخانه عمومی رسیده؛ یعنی کتابخانه‌های عمومی ما بیش از ۹ برابر گسترش پیدا کرده است. از آن گذشته ما در مدارس، مساجد، دانشگاه‌ها و حوزه‌های علمیه دارای کتابخانه‌های بسیاری هستیم. از حدود چهار سال گذشته که حدود هزار و  ۲۴۷ شهر به تعبیر وزارت کشور، نزدیک به ۲۵۰ شهر کتابخانه نداشت، این عدد را به زیر ۱۳۰ شهر رسانده‌ایم.
 
مختارپور تأکید کرد: براساس مقیاس جهانی باید ۱۵ هزار کتابخانه در کشور داشته باشیم، در حالی که این عدد تاکنون به سه هزار و ۴۰۰ کتابخانه رسیده و تعامل و هم‌افزایی دستگاه‌های مختلف برای پر کردن این خلاء را ضرورت می‌بخشد.

 

متن کامل خبر در سایت ایبنا

بر اساس آخرین آمار رسمی 3345 کتابخانه در نقاط مختلف کشور فعالیت دارند. بیش از 42 میلیون نسخه کتاب هم در این پاتوق‌های کتاب موجود است. اگر بخواهیم این آمار را با سال 57 مقایسه کنیم به عدد 373 کتابخانه عمومی می‌رسیم که تا سال 1397 بیش از 9 برابر داشته است.
لینک متن کامل خبر 

عباس عبدی در یادداشتی در رومه ایران نوشت: از هنگامی که در بهار امسال یعنی در دهم اردیبهشت سال 1397، به دستور مقامات قضایی تلگرام فیلتر شد، دستور اکید داده شد که نهادهای دولتی یا وابسته به حکومت از تلگرام خارج شوند و به شبکه‌های اجتماعی جدیدی که مورد حمایت رسمی بود، بروند. از همان زمان به طور مکرر نوشته شد که این کار نه تنها مفید و نتیجه‌بخش نیست، بلکه عوارض زیادی هم دارد. اولین عارضه آن رواج است که دسترسی به سایت‌های ناهنجار و غیراخلاقی و. را آسان می‌کند. در حالی که بیشتر مردم علاقه‌ای به استفاده از ندارند و دلیلی هم نمی‌بینند از آن استفاده کنند ولی با فیلتر شدن تلگرام، این منع برداشته شد و حتی استفاده جوانان و نوجوانان نیز از امری ناپسند تلقی نگردید و این یکی از بزرگ‌ترین زیان‌های فیلترینگ تلگرام بود.

زیان دیگرش غیبت نهادها و رسانه‌های رسمی از تلگرام بود. آنها که بعضاً دارای صدها هزار خواننده بودند، از تلگرام رفتند در حالی که در شبکه‌های جدیدالتأسیس کسی نمی‌آمد، لذا خوانندگان‌شان از صدها هزار نفر به زیر 10 هزار نفر رسید و لذا به این طریق زیان بزرگی به اطلاع‌رسانی رسمی زدند.

از سوی دیگر گمان می‌کردند با فیلترینگ تلگرام مردم از آن بیرون می‌روند، ولی پس از یک نزول موقتی، دوباره وضعیت استفاده از آن به جایگاه اول برگشت و مسأله مهم این بود که این کار مردم را در برابر ت رسمی قرار داد و دست به مقاومت مدنی زدند و از انجام دستور رسمی و به ظاهر قانونی استنکاف کردند و این بزرگ‌ترین زیان این تصمیم بود. بنابراین با فیلترینگ که بسیاری نسبت به قانونی بودن آن ابهام داشتند، نه تنها تلگرام را تضعیف نکردند، بلکه آن را از وجود نیروهای رسمی طرفدار حکومت خالی کردند و نظام اطلاع‌رسانی ضعیف حکومت را ضعیف‌تر کردند و استفاده از را رواج دادند و حرمت تصمیمات قضایی و حکومتی را بیش از پیش خدشه‌دار کردند. اکنون حدود 6 ماه از آن تصمیم می‌گذرد و در این فاصله با ایجاد برنامه‌هایی به نام ‌هاتگرام و تلگرام طلایی سعی کردند که از بار مشکلات آن تصمیم کم کنند تا در نهایت در روزهای گذشته مهاجرت مع به تلگرام از طریق این دو برنامه آغاز شد با این توجیه که:

وزارت ارتباطات و قوه قضائیه، دو پیام‌رسان طلاگرام و هاتگرام را قانونی می‌دانند و فیلتر نکرده‌اند، بنابراین برای فعالیت در این پیام‌رسان‌ها، منعی نیست.» البته به یاد نداشتند که در حکم فیلترینگ تلگرام آمده بود که: اعمال مسدودسازی تلگرام باید به نحوی اجرا شود که محتوای شبکه مذکور با هیچ نرم‌افزاری (اعم از و نظایر آن) در کشور قابل دسترس نباشد.»

این رفتار چون کلاه شرعی‌های قدیمی است. در گذشته برای گرفتن ربا، به جای مبلغ ربا، مثلاً یک قوطی کبریت یک ریالی را 10 هزار تومان می‌فروختند تا مصداق خرید و فروش باشد و ربا تلقی نشود، ولی همه می‌دانستند که این کلاه شرعی است. اکنون پس از این همه تجربیات گوناگون در امور اجتماعی و رسانه‌ای نیز دوباره به همان شیوه‌ها متوسل شده‌ایم. معلوم نیست چرا اصل چنین حضوری را حرام اعلام کردند که امروز متوسل به این توجیه یا کلاه شرعی شوند؟ این گونه مواجهه با امور فرهنگی و حکومتی جز خسارت نتیجه دیگری ندارد. در نهایت هم قضیه عادی‌سازی می‌شود و تنها موجب بی‌اعتباری تصمیمات و احکام صادره می‌شود. نمونه آن خلاف شرع اعلام شدن پرداخت پول پیش به جای اجاره مسکن بود. مثلاً اگر اجاره 30 میلیون تومان، یا معادل صد میلیون پول پیش بود ولی برای مجاز بودن و حرام تلقی نشدن، صد میلیون پول پیش را قرض‌الحسنه می‌نوشتند و هزار تومان هم اجاره ماهانه در نظر گرفته می‌شد!

شاید تصور شود که این تصمیم فقط در مورد تلگرام مشکل داشته است ولی قبلاً در مورد ماهواره هم همین گونه تصمیم گرفته شد. قبل از آن در مورد ویدئو و قبل‌تر در مورد فاکس. بسیاری از تصمیمات فرهنگی همین گونه اتخاذ شده است. باید چه اتفاقی رخ دهد تا مدیران متوجه شوند که این شیوه تصمیم‌گیری ره به هیچ دهی نمی‌برد و جز شکست هیچ نتیجه‌ای ندارد؟